(ჯერ ვიდეოს უყურეთ და შემდეგ წაიკითხეთ)რად გლოვობენ ჩემი ძმები? რად ტირიან ჩემი ასულნი? ყმაწვილი კაცი სანადირო ადგილების გზას გაუდგა; ბელადმა რომ თავისი სახელი დიდებით შეიმოსა?ის კარგი იყო, ის წესიერი იყო, ის მამაცი იყო, ვის ძალუძს ამის უარყოფა? მანიტოს სწორედ ასეთი ჯარისკაცი სჭირდებოდა და მოუწოდა კიდეც თავისკენ. მე კი, ძე და მამა უნკასებისა, მე ფერმკმთალსახიანებიანების ნაკაფში მდგარი ქანცგაცლილი ბებერი ფიჭვიღა ვარ. ჩემი მოდგმა აღარ არის მლაშე ტბის ნაპირებსა და დელავერის სერებზე. მაგრამ ვინ იტყვის, რომ მისი ტომის გველს დაავიწყდე თავისი სიბრძნე? მე მარტო ვარ?!ლენაპის შვილნო. მსნიტოს რისხვა არ დასრულებულა. რაღად უნდა დარჩეს ტამენუნდი? ფერკმთალსახიანები არიან ქვეყნის ბატონები და წითელი კაცების დრო ჯერ კიდევ არ დამდგარა. ჩემი დღე ძალიან გაჭიანურდა. დღეს უნამისის ძენი ბედნიერნი და მძლავრნი ვიხილე, სანამ ღამდებოდა. კი, იმდენ ხანს ვიცოცხლე, რომ მოჰიკანთა ბრძენი მოდგმის უკანასკნელი მეომარიც მეხილა.