ეს მოთხრობა ”ინსპირებულია” ბატონი ყვავას ვეშით ”ტრაკში პერო”.
ტექსტი დაფუძვნებულია დოკუმენტურ მასალაზე

თავი პირველი
მახსოვს, გაზაფხულის ოფლიანი დღე იყო, ცხელ ქვიშაზე გაფენილ კამიუს ტომებზე ვიწექი და ასე მონატრებულ მზეს ვეფიცხებოდი. ოდნავ მოშორებით, გრილ ჩარდახში ჩემი გოთი მეუღლე კატის შეჭამანდს ამზადებდა. ყნოსვას მიღიზიანებდა შეჭამანდის გემრიელი სურნელი, თან ის ფაქტი რომ დესერტად ვირთაგვის ე.წ. პერაშკები მექნებოდა, საერთოდ ჭკუიდან მშლიდა.
- მროვიუს, შე არ დასამარხო, სამი საათია, წამალი დალიე – გამომძახა საყვარელმა მეუღლემ
წამოვიწიე და ნატურალური ჭაჭის ბოთლი დავითრიე. უკვე მესამე თვეა ჭაჭის დიეტაზე ვარ. ეს მას შემდეგ რაც ”პეროიანთა” ტომში აგენტად ყოფნისას მარტინითა და ფილა შოკოლადით ვიკლავდი შიმშილს. მისიის დასრულების შემდეგ აუტანელი ტკივილები მტანჯავდა. ექიმბაშმა მხოლოდ დიეტა უშველის შენს გადაგვარებული კუჭ-ღვიძლს, თუ არადა მთელი ცხოვრება მარტინის ხვრეპა მოგიწევსო. ხოდა გახლავართ ამ ოხერ დიეტაზე.
სამის თხუთმეტი წუთისთვის ჰაერი სპერმის სუნით გაიჟღინთა – ონანის კულტი ... კითხვის გაგრძელება »

რას წარმოადგენენ ისინი?
ლეგენდები მათი სისხლიანი "მოღვაწეობის" შესახებ მრავლად არსებობს. ამ მოვლენას შუა საუკუნეების ეკლესიის მსახურნი სერიოზულად იკვლევდნენ. მანუსკრიპტში (ძველი ხელნაწერები) - "ეშმაკის ძალის ინდექსი", ვამპირიზმის შესახებ ამომწურავი ინფორმაციაა მოცემული:"ეს არის ეშმაკის მიერ გაცოცხლებული, საფლავიდან ამომძვრალი ადამიანის გვამი. იგი ღამით იჭრება მძინარე ადამიანთან, გუდავს მას და სისხლს წოვს ყელიდან. მათი მსხვერპლიც შემდგომში ვამპირი ხდება".
მე-19 საუკუნის ირლანდიელი მწერლის - ბრემ სტოკერის ნაწარმოებში "დრაკულა" ასახულია ვამპირების ქცევა. წიგნი სწრაფად გახდა ბესტსელერი და დღემდე იქცევს საზოგადოების ყურადღებას. დრაკულას პროტოტიპი მე-15 საუკუნეში მცხოვრები რუმინელი თავადი, ვლად ცეპეში იყო. თავადმა სახელი ორი განსხვავებული თვისებით გაითქვა - განსაკუთრებული სიმამაცით, რომლითაც ის ქვეყნის მტრებს - თურქებს ებრძოდა, და კიდევ უფრო გამორჩეული სისასტიკით, რომლითაც ტყვეებსა და დაუმორჩილებელ ქვეშემდრომებს უსწო ... კითხვის გაგრძელება »

შუა საუკუნეებში ცუდი დღე დაადგა მათ, ვისაც ჭარბთმიანი ტანი ან წითელი კბილები ჰქონდა, რადგან იმ ეპოქაში, როდესაც ნადირობა იყო გაჩაღებული კუდიანებზე, ძნელი იყო ასეთი ავადმყოფი ადამიანების მგელი-მაქციებისაგან გამორჩევა.

დღეს ხშირად გაიგებ, როგორ აშინებენ დიდი გაავებული მგლით, თუმცა, ოდესღაც ამ საზარელ არსებაზე არ ხუმრობდნენ! ღამით, მთვარის შუქზე მხეცის ყმუილი მოესმათ. ვერავინ გაბედა შინიდან ცხვირის გამოყოფა. ნამდვილად მგლის ხმა იყო, თუ უფრო უარესი – ადამიანის, რომელიც სიბნელეში მხეცად იქცეოდა?

XV-XVI საუკუნეებში ამ კოშმარული ქმნილებების არსებობაში ეჭვი არავის ეპარებოდა. ამას ის ფაქტი ამტკიცებს, რომ მაშინდელმა ტრიბუნალმა ლიკანტროპიის (განმარტებას იხილავთ ბოლოში) ბრალდებით ათასობით ადამიანი გაასამართლა. ერთ-ერთი ასეთი ყველაზე გახმაურებული საქმე ვინმე პიტერ სტამის წინააღმდეგ აღიძრა, რომელსაც 1589 წელს სიკვდილით დასჯა მიუსაჯეს. ეს გერმანელი გლეხი ქალაქ კიოლნში ცხოვრობდა, სადაც იმდროს ადამიანები და ცხოველები გაურკვეველ ვითარებაში იღუპებოდნენ. ხმა დაირხა, რომ ეს მგელი-მაქცია უნდა ... კითხვის გაგრძელება »

ძალიან ბევრი სტატია, წიგნი თუ კვლევა არსებობს ამ საკითხზე თუმცა ძნელია რომელიმე მათგანს ბოლომდე ენდო რადგან მათი დიდი ნაწილი მიკერძოებული და არაობიექტურია. კვლევებისა თუ სტატიების ნაწილი დაწერილია მორწმუნე, რელიგიური ადამიანების მიერ, მათი შეხედულება სატანიზმზე ძალიან ერთმნიშვნელოვანია. არსებობს მეორე უკიდურესობა როცა ამ საკითხზე მსჯელობენ ის ადამიანები რომლებიც თავის თავს სატანისტებად მიიჩნევენ და შესაბამისად მათი ნააზრევიც მეტწილად მიკერძოებული და ხშირად ალოგიკურია, იმდენად რომ ძნელია ასეთი "ნაშრომებიდან" რაიმე ლოგიკური აზრი გამოიტანო.



ამ სტატიაში შევეცდები მხოლოდ ფაქტებით ვისაუბრო და ჩემს შეხედულებებზე ამ საკითხის მიმართ არ ვისაუბრო კატეგორიული ტონით, შესაბამისად თქვენ შეგიძლიათ დამეთანხმოთ ან არ დამეთანხმოდ.



ძალიან ძნელია ერთმნიშვნელოვნად ისაუბრო სატანიზმზე, ეს არ არის მხოლოდ რელიგია და ეს არ არის მხოლოდ ფილოსოფია. უფრო სწორი იქნება თუ სატანიზმს ორ მიმდინარეობად დავყოფთ, სატანიზმი როგორც ანტი ... კითხვის გაგრძელება »